با زهیر خودم را در کربلا می‌دیدم

محمود اردلان بازیگر مجموعه تلویزیونی «مختارنامه» در خصوص این سریال و نقش‌هایی که ایفا کرده، با آی‌فیلم گفت‌وگو کرد.

به گزارش آی فیلم، محمود اردلان نقش­‌های زیادی در سینما و تلویزیون ایفا کرده است اما حضور وی در پروژه ماندگار «مختارنامه» باعث ماندگاری نام وی در این عرصه شد. به گفته خودش علاقه اصلی­ش در این حرفه طراحی صحنه­‌های جنگ و اکشن است. علاقه­ای که وی را برای حضور در صحنه­‌ کربلا و بازی در نقش ماندگار "زهیر بن قین" شایسته و سزاوار کرد. بازپخش سریال «مختارنامه» بهانه‌­ای شد تا با وی به گفتگو بنشینیم.

بهانه حضورتون در پروژه «مختار نامه» برای طراحی  بود و بعد برای ایفای نقش­ انتخاب شدید؟

نه. اول به عنوان بازیگر انتخاب شدم. اواخر سال 82 بود که جلسه ­ای با آقای "فلاح" و بعد آقای "میرباقری" داشتم و قرار شد که در نقش پسرعموی "مختار" بازی کنم. خب "زائده" شخص سیاستمداری بوده که در آن زمان در زمان حکام مختلف در سمت زندانبان شهر باقی مونده بود. اما به دلیل شرایط فیزیکی من آقای میرباقری علاقه داشتند که من نقش اکشنی داشته باشم که" زائده" همچین نقشی نداشت. آقای میرباقری بسیار به صحنه­ های جنگی مختار نامه فکر می کردند. حتی جلسه‌ه­ایی هم با زنده یاد پیمان ابدی داشتند ولی آقای ابدی گفتن که تا حالا کار تاریخی انجام نداده اند. بعد از آن دوستان زیادی از فدراسیون شمشیر بازی اومدن ولی باز هم به توافق نرسیدند. دستیار دوم آقای میرباقری می­دونست که من خیلی علاقه دارم وارد این حوزه بشم به همین دلیل پیشنهاد داد که از تمرینات من فیلم بگیرند.

همین مسئله بهانه­ ای شد که برای اینکه فضایی در این حوزه به من داده شود. اولین صحنه­ ای که هم که طراحی کردم صحنه جنگ شمر بود که در احمدآبادمستوفی انجام شد. آقای میرباقری گفتن که یک ربع فرصت داری که این  سکانس رو درست کنی. در این صحنه قرار بود که چهارصدنفر بجنگند. خب خیلی کار سختی است طراحی این صحنه جلوی دوربین. من دو تا سه ساعت وقت گرفتم. چون خیلی گروه آشنا نبودند با این فضا. ما حدود 200 شمشیر فولادی در این پروژه شکستیم. چون دوستان خیلی با این سیستم آشنا نبودند اما این کار برای گروه خیلی جالب بود. آقای میرباقری بعد از 2 ساعت برگشتند و دوربین را روشن کردند. براشون جالب بود که افراد، واقعی با هم می­ جنگیدند. بعدها از استاد شاه­ ابراهیمی در اسپشیال افکت هم کمک گرفتم، کار خوبی شد. ولی با اینحال هنوز به نظرم در کار ایراداتی وجود داره.

حضور توامان شما در دو نقش متفاوت "زهیر بن قین" و "زائده بن قدامه" با دو گریم بسیار مختلف بود؛ به نظرتون شما کدام نقش رو نزدیک تر به شخصیت واقعی بازی کردید؟  کدام را موثرتر می­ بینید؟

مخاطبان، بازی من در نقش پسرعموی مختار را دوست داشتند. در این نقش حضور بازیگران حرفه ­ای مثل آقای اصلانی و فریبرز عرب­ نیا در صحنه­ ها باعث جذابیت بیشتر این نقش می­شد اما در نقش زهیر تمام بار صحنه روی خودم بودم. چه در چادر و بازی مقابل خانم بوبانی و چه در میدان جنگ و چه در نماز ظهر عاشورا. نقش زهیر ملودرام قوی­تر داشت. ایجاد حسی که مخاطب با دیدن اون اشک بریزد. حضور در نماز ظهر عاشورا در حالی که لب­ هایم از تشنگی خشک شده علی­رغم مسائل سخت فیزیکی، از جمله گریم سخت با لاتکس روی صورت، گرمای بالای 50 درجه و شمشیر سنگینی که در دست داشتم، نیزه هایی که هر کدام دو متر طول داشت و... اما درام این نقش برای من بسیار جذاب بود. آقای میرباقری ساعت 11 شب به من زنگ زدن و گفتن همچنین نقشی برای تو در نظر دارم. از ابتدا بنا نبود عاشورا به این شکل نمایش داده شود. ولی بعد از مدتی قرار شد که وقت بیشتری بگذاریم.

به همین دلیل بنا شد از بازیگران سرشناس سینمایی برای این نقش استفاده کنیم ولی کار سختی بود آموزش دادن به یک هنرپیشه سرشناس برای حضور در این نقش بازی با شمشیر و نیزه واقعی. بعد به من پیشنهاد شد که بازی کنم و من هم گفتم که ایفای این نقش آرزوی منه. قرار شد با گریم بسیار متفاوت این نقش را من بازی کنم. حدود 3 تا 4 ساعت هر روز گریم من زمان می‌برد. ولی خدا انرژی خاصی به همه ما داد و تونستیم از پس این کار بربیاییم طوری که خستگی از تن همه دراومد.

به عنوان بازیگر نقش "زهیر" و حضور در صحنه ه­ای کربلا که همه ما شیعیان یا بالاخص ایرانی ­ها از بچگی در موردش شنیدیم، چه حسی در شما ایجاد کرد؟

این سوال بهتر بود سر صحنه از من پرسیده میشد. اون موقع بهتر می­تونستم جواب بدم چون همه اون زمان خودم را در کربلا می­دیدم. زمان بازی در این صحنه من آب نخوردم تا کامل این حس رو درک کنم. قدرت عجیبی پیدا کردم. من نقش­ های اکشن زیادی بازی کردم ولی این نقش بسیار برای من  عجیب بود. وقتی آخرین پلان تموم شد داخل چادر رفتم و گریه کردم و آرزو کردم کاش یک فیلم سینمایی منحصر به زهیر ساخته می­شد. به هر حال افتخاری هست که هر سال در این ایام تصویر من از تلویزیون پخش می­شه.

برای طراحی صحنه­‌های جنگ از کجا الهام می­ گرفتید؟

الهام اصلی از سوی کارگردان بود. حدود یک و ماه نیم برای نقش خودم با 40 نفر هنرور در شاهرود کار کردم. این کار سختیه. چون شمشیرهای ما واقعی بودند و ممکن بود هر حرکت اضافی خطری در بر داشته باشه. به همین دلیل باید بسیار وقت می­‌گذاشتیم برای این صحنه ها.

چه پیامی برای مخاطبان آی فیلم دارید؟

من این شبکه رو خیلی دوست دارم. بازپخش سریال «مختارنامه» را هم دراین شبکه می ­بینیم. این بازپخش­ ها باعث میشه که ما متوجه نقایص کارمون بشویم و سعی کنیم آنها را برطرف کنیم.

گفت‌وگو: سمانه مقدم برای وبسایت آی فیلم